برای بیش از دو دهه، قطعات ریخته­ گری سازه ­ای بزرگ برای کاربردهای هوافضا موجود بوده است اما ریخته­ گری دارای اقبالی جهانی نبوده است. ریخته­ گری تیتانیوم هنوز هم یک چالش به حساب می­ آید زیرا یک فلز بشدت واکنشی است و می­ تواند با اتمسفر و با دیرگدازهای مرسوم بکار رفته در فرایند قالب­گیری برهم­ کنش نماید. عوامل هزینه­ ای مربوط به فراوری آلیاژ کارشده منجر به تلاش­های مستمر برای ایجاد و بهبود روش­های ریخته­ گری برای تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم گردید. نتیجه این تلاش­ها، کاربرد تقریبا ناپایدار قطعات ریختگی تیتانیوم اما با اقبالی گسترد­ه ­تر در دهه گذشته بوده است. در حال حاضر، ترکیبی از ریخته­ گری و پرسکاری ایزواستاتیک داغ (HIP) باعث تولید آلیاژهای تیتانیوم با خواص مکانیکی قابل ­قبول و مزایای هزینه ­ای قابل­ توجه نسبت به قطعات فورج ­شده می­ شود.