خوردگی، فرآیندی است که منجر به تخریب یک فلز یا یک آلیاژ به وسیله حذف اتم­ها می­ شود. خوردگی می­ تواند به وسیله برهم­ کنش یک گاز نظیر اکسیژن رخ دهد. این برهم­ کنش اتم­ های سطحی را به اکسیدهایی تبدیل می­ کند که می­ توانند به سطح بچسبند یا کنده شوند. خوردگی می ­تواند به صورت الکتروشیمیایی همانند واکنشی بین آند و حداقل یک کاتد رخ دهد. صورت­ های مختلف خوردگی بی شمارند اما غالبا می­ توان آنها را به چند نوع تقلیل داد. خوردگی سرتاسری، حفره ­ای، شیاری و دیگر صورت­ های حمله شیمیایی به تیتانیوم و آلیاژهای آن شناخته شده ­اند. اطلاعات بیشتر درباره خوردگی و اطلاعات خاص درباره نرخ خوردگی مربوط به آلیاژهای تیتانیوم را می ­توان در پیوست (و) پیدا کرد.

این فصل به موضوع اتصال­ دهی تیتانیوم با درنظرگیری 3 دسته گسترده آن می­ پردازد.

• جوشکاری ذوبی(گدازشی)
• جوشکاری حالت جامد
• لحیم­ کاری

جوشکاری ذوبی که بطور گسترده ­ای شناخته شده است به ذوب آلیاژ(های) پایه یا یک پرکننده به علاوه آلیاژ برای تولید یک ناحیه منجمدشده از فلز جوش که بر پیوند یا اتصال بین قطعات کاری موثر است متکی است. جوشکاری حالت جامد کار مشابهی را بدون ایجاد یک ناحیه ذوب اتصالی انجام می ­دهد هرچند این روش ممکن است از یک میان ­لایه برای اتصال­ دهی نفوذی استفاده کند. میان ­لایه نسبت به قطعات مورد اتصال، یک آلیاژ متفاوت خواهد بود. لحیم­ کاری به ذوب و انجماد یک میان ­لایه (فلز لحیم) بدون ذوب فلز پایه متکی است.
بیشتر جوشکاری تولیدی روی تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم روی ماده کارشده ­ای که تحت عملیات­ حرارتی یا دیگر فرآاوری­ های ترمومکانیکی قرار گرفته انجام می­ شود. جوشکاری آلیاژ ریختگی معمولا به منظور ترمیم قطعه ریختگی انجام می­ شود (فصل 6 راببینید).

مبحث اصلی این فصل روش­ های تمیزکاری برای برداشتن پوسته، فیلم ­های آلودگی و دیگر آلاینده ­هایی است که روی سطح تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم در حین فراوری ­هایی نظیر کار گرم و عملیات­ حرارتی تشکیل یا لایه­ نشانی شده­ اند. تمیزکاری و فرایندهای پرداخت مربوط به تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم تا حدی شبیه به روش­های مربوط به دیگر فلزات هستند. اما تفاوت­ های موجود در فرایندها، روش­ها و محلول­های تمیزکاری در مقایسه با دیگر فلزات با واکنش ­پذیری کمترهنگامی که بیشینه­ سازی عملکرد کاربردی فلز و/یا حفظ ایمنی در حین کار روی آلیاژهای تیتانیوم مورد نظر است مهم می­ باشد. پوسته­ زدایی و تمیزکاری آلیاژهای تیتانیوم غالبا یک فرایند اولیه برای دیگر فرایندها به حساب می ­آید.

امروزه یکی از مهم ترین روش های درمان جایگزینی دندان از دست رفته، استفاده از ایمپلنت است. با افزایش پژوهش ها در جهت شناخت خواص زیست پزشکی و مکانیکی دهان و دندان، بهبود زیادی از نظر ابعاد و طراحی بدنه، جنس، روش های تولید و سطح ایمپلنت ها حاصل شده است.

نویسندگان: مهدی مشهدی¹، رضا حمزه لو^*2، جواد کدخداپور³

-1 دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

2 -استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

3- دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

برای بیش از دو دهه، قطعات ریخته­ گری سازه ­ای بزرگ برای کاربردهای هوافضا موجود بوده است اما ریخته­ گری دارای اقبالی جهانی نبوده است. ریخته­ گری تیتانیوم هنوز هم یک چالش به حساب می­ آید زیرا یک فلز بشدت واکنشی است و می­ تواند با اتمسفر و با دیرگدازهای مرسوم بکار رفته در فرایند قالب­گیری برهم­ کنش نماید. عوامل هزینه­ ای مربوط به فراوری آلیاژ کارشده منجر به تلاش­های مستمر برای ایجاد و بهبود روش­های ریخته­ گری برای تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم گردید. نتیجه این تلاش­ها، کاربرد تقریبا ناپایدار قطعات ریختگی تیتانیوم اما با اقبالی گسترد­ه ­تر در دهه گذشته بوده است. در حال حاضر، ترکیبی از ریخته­ گری و پرسکاری ایزواستاتیک داغ (HIP) باعث تولید آلیاژهای تیتانیوم با خواص مکانیکی قابل ­قبول و مزایای هزینه ­ای قابل­ توجه نسبت به قطعات فورج ­شده می­ شود.

نمایشگاه بین المللی تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و داروئی تهران در تاریخ 19 خرداد لغایت 22 خردادماه 1398 در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار گردید.

هدف از برگزاری این نمایشگاه آشنا شدن بازدیدکنندگان با شرکت های جدید و محصولات و تجهیزات به روز پزشکی، دندانپزشکی و آزمایشگاهی و داروئی می باشد.